Moeraki Boulders en Christchurch

Hallo iedereen,

Ik ga maar meteen verder waar het vorige verslag met een echte cliffhanger stopte. Na ons bezoek aan de steilste straat ter wereld zijn we op weg gegaan richting Christchurch. Een niet al te lange rit waardoor we onderweg nog tijd hadden om wat leuks te doen.

Een uurtje ten noorden van Dunedin is er een strand met een erg vreemd verschijnsel. Er liggen een aantal rotsen op het strand die door het water tot een bolvorm zijn afgesleten. We hadden erg mooie foto’s gezien hiervan en omdat het toch op de route lag konden we wel proberen die foto’s te overtreffen. Nadat we de auto geparkeerd hadden zijn we het strand opgelopen en konden we de Moeraki Boulders als meteen zien liggen (de groep toeristen die ernaast stond hielp ook wel). Eerst zijn we eens voorzichtig op een lage steen gaan staan en hebben we wat foto’s gemaakt, maar er waren toch wel een aantal mooie grotere bollen waar we graag op wilden klimmen. Doordat de golven al tot voorbij de bollen kwamen moesten we goed timen om met droge voeten erop te komen, maar dit was voor ons natuurlijk geen enkel probleem. Na een paar selfies en wat onzin stonden we nog wat van het uitzicht te genieten, toen er opeens een wat grotere golf over de stenen heen kwam…. Natte voeten tot gevolg. Erna zijn we maar snel weer het strand opgegaan, wat weer timing vergde, maar dit keer maakte het niet meer uit onze voeten waren toch al nat. Opeens hadden we het strand rondom de stenen voor ons alleen en is het nog gelukt een paar mooie foto’s te maken zonder toeristen erop!

Na het opwarmen met een kopje koffie (ja Lynette ook) zijn we weer in de auto gestapt. We hebben eerst wel maar droge schoenen aangedaan, maar die mooie stenen waren die natte voeten zeker waard! De rit ging weer verder naar Christchurch, waar we in het donker aankwamen. We hadden na het inchecken in het hostel geen zin meer om boodschappen te doen voor het eten, dus zijn we in een Irish pub beland met heerlijk eten en hier hebben we kennis gemaakt met de sport hurling. Erg leuk om een keer te zien, maar we moesten wel even de spelregels opzoeken. Onze ogen waren weer eens groter dan onze maag, waardoor we die avond rollend terug naar het hostel zijn gegaan.

De dag erna zijn we door Christchurch gelopen. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe het centrum van de stad eruitziet, een grote bouwplaats. Door de aardbeving zijn er veel gebouwen ingestort of zo beschadigd dat ze afgebroken moesten worden. Aan een aantal historische gebouwen, waaronder de kathedraal, is goed te zien hoe groot de schade was. Hele gedeelten zijn ingestort en andere delen worden met tijdelijke constructies ondersteund tot ze gerepareerd kunnen worden. We zijn door het schitterende park gelopen en hebben daarna de art gallery bezocht. Als afsluiting van de dag wilden we ook nog even naar de cardboard cathedral. Dit is de kathedraal die gebouwd is als noodvervanging voor de ingestorte kathedraal. Hij is gedeeltelijk van kartonnen buizen gemaakt, wat het een erg interessant gebouw maakt om te zien.

De dag daarna zijn we naar de gondel gereden om daarmee naar de top van Mt Cavendish te gaan en daar een korte wandeling te maken voordat we Christchurch weer zouden verlaten. Helaas was het weer niet geweldig en toen we bij de gondel aankwamen barstte er opeens een hagelbui los, waardoor we besloten dit maar over te slaan. We zijn door de hagelbui die even later veranderde in sneeuw op weg gegaan naar Kaikoura. Onderweg hadden we geweldig uitzicht over de heuvels en bergen waar de sneeuw bleef liggen, dit gaf wel een erg winters gevoel na al die zonnige dagen.

Tot de volgende update!